|
||||||||
‘The Mystix’ is een Amerikaans blues- en Americana-muziek spelend kwintet uit Boston, Massachusetts dat in 2002 werd opgericht door R&B-zanger en songschrijver Jo Lily, de vroegere frontman van de formatie ‘Duke And The Drivers’ uit New England, en de jazz-gitarist Bobby Keyes uit Los Angeles. De andere drie huidige leden van ‘The Mystix’ zijn gitarist Duke Levine, pianist-organist Tom West en contrabassist Marty Ballou. Verder werd het drum- en percussiewerk verricht door Marco Giovino die de nieuwe plaat heeft geproduceerd en die vroeger ook heeft gedrumd bij o.a. Robert Plant, Emmylou Harris en Nora Jones. Het handelsmerk van deze groep is de subtiele integratie van oude blues- en gospelmuziek uit de jaren ’20 in hun eigen originele composities. Daarnaast brengen ze op hun platen en bij live-optredens ook meerdere muzikale eerbetonen via coverversies van topnummers van andere artiesten in dit genre. Voor hun nieuwste, zevende album “Can’t Change It” is dat niet anders. Van de dertien tracks op deze plaat zijn er acht covers en één traditional, naast de vier door Jo Lily gecomponeerde nummers. Een ander opvallend gegeven bij dit album is de indrukwekkende gastenlijst met bekende namen die elk een belangrijke bijdrage aan één of andere song kwamen afleveren in de opnamestudio. Zo speelt de 79-jarige countrylegende Charlie McCoy op mondharmonica bij de folkballad “Bottle Of Whiskey”, een nummer van de Schotse singer-songwriter Frankie Miller die ook de auteur was van de heerlijke albumtiteltrack “I Can’t Change It”, te horen op de tweede audiovideo bij deze recensie. Ook de bijdrage van de Brit B.J. Cole op pedalsteelgitaar bij de countrysong “Let’s Get Started” is bijzonder knap. De van ‘The North Mississippi Allstars’ deel uitmakende broers Luther Dickinson op slidegitaar en Cody Dickinson op elektrisch wasbord maken eveneens behoorlijk veel indruk bij het prachtige Delta-bluesnummer “Jumper On The Line” van Robert Lee (R.L.) Burnside, te horen op de eerste audiovideo. Van ditzelfde nummer werd er trouwens een ‘edit’-versie als bonustrack toegevoegd aan het einde van dit album. Minder bekende gasten maar daarom niet minder mooi werk krijgen we van Sonny Barbato op accordeon bij de ballad “Dreamers Holiday” (een grote hit voor Perry Como in 1949) en bij de schitterende ‘Mystix’-original “Carrie”. Hij speelt bovendien op Hohner-orgel bij het minder gekende nummer “Backstreet Girl” van ‘The Rolling Stones’, terwijl Kathleen Parks haar viool laat weerklinken bij het liedje “Going To The River” van Jimmy Reed uit 1960. En dan zijn er ook nog de backing vocals van Amber Casares en Erica Mantone te horen op drie songs. We hebben het nog niet gehad over de eerste twee songs op dit album van ‘The Mystix’: de eerste is hun coverversie van het nummer “Outlaw Blues” van Bob Dylan die gevolgd wordt door een bluescoverversie van de song “ I Ain’t Gonna Cry No More”, een ‘golden oldie’ uit 1962 van soul- en R&B-zangeres Timi Yuro. Ook de van Washington Phillips en ‘The Carter Family’ gekende bluestraditional “Wouldn’t Mind Dyin’” verdient hier zeker nog een aparte vermelding. Ter afsluiting van dit verhaal willen we u toch nog vertellen dat u als oprechte fan van de betere blues-, soul- en Americana-muziek met veel plezier terecht zal kunnen op het album “Can’t Change It” van deze Amerikaanse formatie ‘The Mystix’, goed voor een vol uur muzikaal genot. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||